|
عوامل مرتبط با بی‌خوابی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2: یک مطالعه مقطعی
|
| |
|
|
|
چکیده: (37 مشاهده) |
سابقه و هدف: بسیاری از افراد مبتلا به دیابت کیفیت خواب ضعیف یا بی‌خوابی را تجربه می‌کنند. این مشکلات خواب نه‌تنها بر کیفیت زندگی این افراد تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند بر کنترل قند خون و مدیریت دیابت نیز اثرگذار باشد. بنابراین، مطالعه حاضر به تعیین عوامل مرتبط با شدت بی‌خوابی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 پرداخته است.
روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 229 بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ که به کلینیک دیابت دانشگاه تهران در سال 1401 مراجعه کرده‌اند انجام شد. داده‌ها، شامل اطلاعات دموگرافیک، آزمایش‌های خونی، پرسشنامه ارزیابی شدت بی‌خوابی (ISI)، پرسشنامه افسردگی (9-PHQ)، پرسشنامه اضطراب (7-GAD) پرسشنامه عملکرد شناختی (MoCA) از بیماران جمع‌آوری شد. بیماران با امتیاز بی‌خوابی بالاتر از 15 به عنوان گروه با بی‌خوابی متوسط تا شدید در نظر گرفته شدند. از تحلیل رگرسیون لجستیک چندمتغیره برای شناسایی عوامل مرتبط با بی‌خوابی استفاده گردید.
یافته‌ها: در این مطالعه، 179 بیمار با امتیاز ISI پایین‌تر از 15 و 50 بیمار با امتیاز ISI بالاتر از 15 شناسایی شدند. میانگین سنی در هر دو گروه مشابه بود (328/0=P)، اما در گروه با اختلال بی‌خوابی، درصد مردان بیشتر (70 درصد) بود (023/0=P). یافته‌های تحلیل رگرسیون لجستیک چندمتغیره نشان‌دهنده آن است که چندین عامل به‌طور معنی‌داری با افزایش احتمال بی‌خوابی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مرتبط هستند. اولین عامل برجسته، سطح پلاکت‌ها است که با افزایش آن، احتمال بی‌خوابی افزایش می‌یابد (015/1-003/1[CI]: فاصله اطمینان 95 درصد، 009/1=[OR] نسبت شانس). همچنین، افسردگی که با استفاده از پرسشنامه 9-PHQ ارزیابی شد، به‌طور قابل‌توجهی با افزایش احتمال بی‌خوابی ارتباط دارد (237/1-090/1 CI: 95 درصد، 161/1=OR). علاوه بر این، کاهش عملکرد شناختی که با نمره پایین‌تر در پرسشنامه MoCA اندازه‌گیری شد، به‌طور معنی‌داری با افزایش احتمال بی‌خوابی مرتبط است (987/0-853/0 CI: 95 درصد، 918/0=OR). همچنین، مدت زمان ابتلا به دیابت با کاهش احتمال بی‌خوابی مرتبط بود؛ به‌طوری‌که با هر سال افزایش مدت بیماری، احتمال بی‌خوابی 7 درصد کاهش می‌یابد (992/0-883/0 CI:
95 درصد،936/0=OR).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می‌دهد که عواملی مانند مدت زمان ابتلا به دیابت، سطح پلاکت‌ها، افسردگی و عملکرد شناختی با شدت بی‌خوابی در بیماران دیابتی نوع 2 مرتبط هستند. به‌طور خاص، مدت زمان ابتلا به دیابت با کاهش بی‌خوابی همراه بوده، درحالی‌که سطح پلاکت‌ها، افسردگی و عملکرد شناختی ضعیف احتمال بی‌خوابی را افزایش می‌دهند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: افسردگی، بی‌خوابی، پرسشنامه ISI، دیابت نوع 2، عملکرد شناختی |
|
|
متن کامل [PDF 760 kb]
(13 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1404/5/18 | پذیرش: 1403/11/10 | انتشار: 1403/11/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
